کمبود انرژی و خستگی در روزه داری

اگر برای مثال شما یکی از روش های روزه داری مانند یک وعده در روز یا OMAD(One Meal A Day) را انتخاب و با آن جلو بروید گفته می شود که ممکن است با کمبودهای تغذیه ای مواجه شوید، چون خوردن و دریافت تمام نیازهای بدن در یک وعده سخت به نظر می آید. این می تواند یک نگرانی درست باشد، بیایید کمی آن را باز کنیم، ما همیشه به واحدهای سازنده نیاز داریم تا جایگزین قسمت های بدن شوند یعنی EFA یا اسیدهای چرب ضروری(essential fatty acids) و EAA یا آمینواسیدهای ضروری(essential amino acids) و ما آمینواسیدها را با هم ترکیب کرده و پروتئین هایی را می سازیم که بافت هایمان را می سازند استخوانها و ماهیچه های بدن را می سازند و اسیدهای چرب ضروری را برای کارهای مختلفی به کار می بریم و یک چیز مهم این است که آنها واحدهای سازنده برای مغز ما و سیستم عصبی ما می شوند.

بدن ما همچنین نیاز به سوخت دارد هر چیزی که زنده است، هر چیزی که حرکت می کند به انرژی نیاز دارد و ما غذا را استفاده می کنیم تا آن را به انرژی تبدیل کنیم.

ما هم چنین میکرو مغذی ها را نیاز داریم که ویتامین ها، مواد معدنی، آنزیم ها و کاتالیست ها هستند که ما از آنها استفاده می کنیم و ما این ها را به صورت اولیه برای تبدیل سوخت به انرژی به کار می بریم. بنابراین اگر ما کم بخوریم در نتیجه سوخت کمتری در دسترس خواهد بود و در نتیجه ما مواد ریز مغذی کمتری نیاز خواهیم داشت. یعنی ما نیاز نداریم مقادیر زیادی غذا را بشکنیم ، ولی باز بسیار بسیار مهم است تا به اندازه ی کافی از این واحدهای سازنده ای که گفتیم، سوخت و ریز مغذی ها را دریافت کنیم .

حالا اگر کسی فقط یک وعده در روز غذا بخورد باید مطمئن شود که وعده اش بسیار با کیفیت باشد و از منابع عالی از غذاها باشد. اما همچنان که شما یک بار در روز می خورید و زمان و تمرکز کافی را بایستی بر آن یک وعده ی روز بگذارید تا تمامی این چیزها و نیازهای مختلف بدن را که گفتیم در برداشته باشد.

نکته دیگری که در مورد روزه داری زیاد به آن اشاره می شود رسیک از دست دادن ماهیچه است. ایده ی پشت این تصور این است که اگر به اندازه ی کافی پروتئین نخورید نمی توانید ماهیچه هایتان را جایگزین کنید و اگر به اندازه ی کافی کالری نخورید بدنتان حتی ماهیچه ها را برای تامین کالری خواهد شکست و با آن گلوکز را بالا خواهد برد. ولی این اتفاق نخواهد افتاد مگر اینکه شما به روزه های بسیار بسیار طولانی بروید بنا به دلایلی. ولی این نکته اهمیت دارد که شما در روزه داری ای که انجام می دهید و ممکن است یک وعده در روز باشد حتماً مقادیر مناسبی پروتئین دریافت کنید و فقط از آب پرتقال و برخی از غذاهای ناسالم و بدون ارزش غذایی استفاده ننمایید چون این غذاها هیچ کدام از واحدهای سازنده مانند اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب ضروری و مواد مغذی سالم و نیازهای بدن را ندارند و محتوای آنها فقط شکر، نشاسته و کالری خالی است.
حتماً بایستی وعده هایی را که در روزه داری داریم باید مطمئن شویم که غذاهای با کیفیت را دارند و این کار را تا حد امکان درست و کامل انجام دهیم تا بدنمان تا حد ممکن نیازهای اساسی خود را از این وعده ها دریافت نماید. البته گفتن این نکته ضروری است که فقط زمانی که یک وعده می خوریم رعایت این اصل در کیفیت غذاهایی که می خوریم ضروری نیست و صد البته که باید هر زمان به کیفیت غذاهایمان توجه اساسی را داشته باشیم حتی زمانی هایی که روزه نیستیم.
باید این نکته را بدانیم که منشا مسائل سلامتی که بسیاری از افراد با آنها رو برو هستند برگرفته از عدم وجود غذاهای سالم و با کیفیت کافی در رژیم غذایی است و استفاده زیاد از غذاهای فرآوری شده نیز دلیل دیگری بر عدم تامین نیازهای بدن و دچار شدن بدن با مسائل سلامتی است.
البته باز باید بگوییم که نیاز نیست تمامی نیازهای بدن را مثلاً در یک و عده به بدن وارد نماییم چرا که بدنمان در رزرو کردن بسیار خوب است. به این معنی که بدنمان برخی از منابع را ذخیره می نماید و از آنها در صورت نیاز استفاده می نماید، حتی بدن ما این قابلیت را دارد که چیزهایی را که نیاز ندارد و برای بدن لازم نیستند بازیافت کند، بدن ما امکانی دارد که در این وضعیت مکانیسم های بازیافت خود را به شدت بالا می برد، سیستم های هوشمند خود را به کار می اندازد که می روند و تمامی نقاط و بافت های ناکارآمد و به درد نخور را شناسایی می نمایند. بافت ها و سلول های قدیمی و آسیب دیده عوامل بیماری زای به کمک مکانیسمی با نام اتوفوژی (Autophagy) یا خود خوری شناسایی شده و از بین برده یا به چرخه استفاده بدن باز می گردند. و کلیه ی چیزهایی و بافت هایی که قابلیت بازیافت و تمیز سازی را دارند بدن با این مکانیسم بازیافت کرده در واقع کیفیت بافت ها و سلول ها را به شدت بالا می برد.

و بالاتر از همه این ها با اتوفوژی ما سیستم ایمنی مان را ارتقاع می دهیم چون بسیاری از عوامل بیماری زا مانند باکتری ها و ویروس ها شناسایی و از بین می روند و با بازیافت تمیز سازی و سم زدایی سیستم ایمنی بدن جان تازه ای می گیرد.

در طول فرآیند اتوفوژی بدن به صورت فوق العاده ای میزان هورمون رشد خود را به بالا تنظیم کرده و افزایش می دهد. این هورمون رشد می تواند ماهیچه بسازد. یعنی همان طور که از اسمش پیداست باعث رشد می شود. یعنی با داشتن این مقادیر هورمون رشد اصلاً دوست ندارید که ماهیچه هایتان را بشکنید و این هورمون رشد از ماهیچه ها محافظت خواهد کرد و حتی آنها را رشد نیز خواهد داد و در این مدت روزه داری بدن شروع خواهد کرد به استفاده از ذخیره های گلیکوژن و چربی بدن و شاید حتی اصلا هیچ وقت به سراغ ماهیچه ها برای انرژی نخواهد رفت.

ممکن است زمانی که روزه می گیرید خسته باشید یا انرژی تان کم باشد این اتفاق برای برخی از افراد در زمان روزه داری می افتد ولی برای فقط چندین روز و به صورت 3 یا 4 روز و بعد از مدت کوتاهی این مشکل رفع می شود. البته اگر با اصول صحیح روزه بگیرید، انرژی بیشتر و تمرکز بهتر و بیشتری را تجربه خواهید کرد.
دلیل این اتفاق می تواند از تغیری باشد که انجام می دهید، شما دارید بدنتان را از وعده های زیاد و بالا و پایین شدن های زیاد گلوکز خون به حالت پایدارتری میبرید و بدن در واقع بایستی خود را با آن تنظیم کند و فاز سازگاری وجود دارد که بایستی اتفاق بیافتد و بعد از گذشت مدتی، زمانی که اتوفوژی یا خود خوری به میان می آید بدن شروع به خوردن خودش می کند و در واقع این همان فاز مفید و تمیز سازی است که از روزه داری انتظار داریم و در این وضعیت بدن چربی می سوزاند بدن مقادیری را از منابعی که خورده ایم استفاده می کند و در سایر مواقع از رزروهایش و نقاط به درد نخور که باید تمیز سازی شوند استفاده می کند. تنها زمانی این می تواند مسئله استفاده از منابع بدن و خودخوری مشکل باشد که شما کمبود وزن داشته باشید. یعنی اگر رزروها و منابع ذخیره کافی و مناسبی نداشته باشید این می تواند در روزه داری مشکل ایجاد نماید. یعنی اگر کمبود وزن دارید انجام روزه داری در زمانهای زیاد و علی الخصوص یک وعده در روز نمی تواند ایده ی خوبی باشد، اگر با این شرایط خواستید روزه بگیرید شاید روزه داری متناوب مثلاً ۱2 یا ۱۰ ساعت بازه ی وعده ها و ۱۴ یا ۱۲ ساعت روزه داری می تواند. منافع روزه داری را برایتان به بار بیاورد.

سرگیجه و حالت تهوع اتفاق دیگری است که شاید برای برخی از افراد در زمانهای روزه داری بیافتد. بزرگترین و مهم ترین دلیل برای این مسأله این می تواند باشد که شما الکترولیت از دست میدهید شما بدنتان را از حالت متفاوتی از انجام عملکردهایش به حالت دیگری تغییر می دهید و برای سازگاری با این وضعیت کمی زمان خواهد برد. در این بازه ی سازگاری بدن گرایش به از دست دادن الکترولیت هایی مانند نمک و ... دارد و بهتر است در این بازه ها اگر با چنین مسائلی روبرو شدید آب هایی را که می خورید همراه کنید با کمی نمک با کیفیت و یا شاید ترکیبی از الکترولیت های مناسب.

در ویدئوهای آینده مطالب بیشتری را در مورد روزه داری با هم به اشتراک خواهیم گذاشت.

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در مورد کارکردهای بدن از بخش دانلودهای سایت استفاده نمایید. همچنین آگاهی ها و تمرینات دوره فوق العاده گام های اساسی برای سلامتی 1 منبع عالی ای است برای به تعادل دراوردن بدن و رسیدن به سلامتی پایدار و همه جانبه در زندگی.