چه زمانی چربی ها باعث چاق تر شدن ما می شوند؟

سلامتی پایدار جریانی است که یک شبه اتفاق نمی افتد و برای بدست آوردن نتایج سلامتی پایدار بایستی زمان مناسبی صرف کرد و به بدن اجازه داد تا خودش سلامتی را بازیابد. البته بایستی با بدن رفتار درستی داشت که از شناخت صحیح کارکردهایش حاصل می شود. یکی از مباحث مهم چربی است که سوالات و ابهامات زیادی پیرامون آن وجود دارد. در این ویدئو و چند ویدئوی آینده به سوالات متفاوتی از قبیل اینکه چربی چیست و بدن چرا چربی ذخیره می کند، آیا خوردن چربی خوب است یا نه و سوالات این چنینی پاسخ می دهیم.

اگر به کره ی زمین و تمامی موجودات زنده و چرخه های حیات در آن توجه کنیم همگی بر پایه عنصر کربن ساخته شده اند. همچنین اگر سه عمده مغذی اصلی یعنی کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها را از لحاظ ساختاری بررسی کنیم همگی از سه عنصر کربن، هیدروژن و اکسیژن ساخته شده اند و پروتئین ها علاوه بر این سه نیتروژن نیز دارند. این شباهت در ساختار به این معنی است که این سه عمده مغذی می توانند به یکدیگر تبدیل شوند. اتفاقی که در بدن ما می افتد و کربوهیدرات ها به چربی و چربی به کربوهیدرات و ... تبدیل می شوند.

نکته مهم دیگر اینکه بدنی که ما داریم بسیار هوشمند آفریده شده است و این بدن معجزه گونه و بسیار تکامل یافته ما اصلا هیچ کاری را بدون دلیل انجام نمی دهد.

با بررسی زندگی بشر اولیه و حیوانات وحشی از گذشته ها تا به امروز یک نکته ی مهم را می توان پی برد و آن اینکه هیچ موقع فراوانی و در دسترس بودن غذا حاکم نبوده، مگر برای بشر امروزی طی مثلا چند 100 سال گذشته. بدن هوشمند ما بایستی طی میلیون ها سال طوری تکامل یافته باشد که خود را با این شرایط فراوانی و کمبود غذا وفق دهد. یعنی مقداری از انرژی اضافی را در زمان های فراوانی برای مواقع قحطی ذخیره کند.

دلیل اصلی ذخیره چربی و انرژی در بدن ما این سیستم تکامل یافته در طول میلیون ها سال است.

بدن ما می تواند هم پروتئین، هم کربوهیدرات و هم چربی به قرار زیر ذخیره کند.

پروتئین ها به عنوان ماهیچه و بافت های بدن ذخیره و برای عملکردهای ضروری بدن به کار گرفته می شوند.

کربوهیدرات ها به صورت گلیکوژن و به مقدار محدود (1900 کالری، که از میزان مصرف روزانه انرژی هم کمتر است) برای مصرف ماهیچه ها در ماهیچه ها و برای مصرف مغز، گلبولهای قرمز و سایر اندام ها در کبد ذخیره می شود.

فرم ذخیره سازی انرژی نامحدود بدن چربی است و هر کالری اضافی می تواند در بدن به صورت چربی ذخیره شود. برای مثال فردی با 96 کیلوگرم وزن و 40% چربی چیزی حدود 280000 کالری ذخیره دارد که این میزان برای مصرف کالری 6 ماهه او می تواند کافی باشد.

بدن به این دلیل میزان انرژی مازاد را به صورت چربی ذخیره می کند که این مدل بهینه تر است. بدن 100000 کالری را می تواند به صورت گلیکوزن با وزن 130 کیلو گرم و به صورت چربی با وزن 15 کیلوگرم ذخیره و داشته باشد و ترجیحش بر ماده ی بهینه تر یعنی چربی است.

وقتی ما چیزی را می خوریم باعث افزایش گلوکز خون می شود و بدن در پاسخ به این گلوکز(چون گلوکز بالا و پایین برای بدن مضر است و اینها حالاتی ناپایدارند که بدن باید آنها را مدیریت کند). بسته به اینکه ماده ی غذایی از کدام نوع است این میزان متفاوت است. کربوهیدرات ها بنابر اینکه باعث افزایش سریع و بسیار زیاد گوکز خون می شوند باعث ترشح انسولین بسیار بالایی می شوند، پروتئین ها باعث پاسخ انسولین میانه و چربی ها باعث پاسخ انسولین کم و تقریبا صفر می شوند. با بالا رفتن انسولین سلول ها پاسخ داده و برای دریافت گلوکز و مواد غذایی دروازه های خود را باز می کنند. اگر گلوکز اضافه تری در خون باشد به صورت چربی توسط کبد در بدن ذخیره می شود و این مکانیسم در بدن باعث حفظ بقای بشر اولیه بوده است.

در واقع انسولین هورمون ذخیره ساز چربی است که با حضورش و بالا بودنش امکان چربی سوزی و استفاده از منابع ذخیره شده بدن وجود ندارد.

چون کربوهیدرات ها باعث پاسخ بالای انسولین و رفتن بدن به فاز ذخیره سازی چربی می شوند، در ادامه با پایین آمدن گلوکز بدن دوباره نیاز به بالا بردن گلوکز دارد که با احساس گرسنگی همراه است و این باعث گرسنگی های مکرر و دوباره تکرار این چرخه ذخیره سازی خواهد شد و این چرخه معیوب در ادامه باعث مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک خواهد شد.

چربی و پروتئین مزیت و برتری که دارند این است که کندتر گلوکز را و کمتر بالا می برند و باعث ایجاد گلوکز خون پایدارتر در زمان های طولانی تری می شوند که این خود به ایجاد احساس سیری بیشتر در فرد منجر خواهد شد.

بایستی همیشه بین ذخیره چربی و سوزاندن و مصرف چربی تعادل برقرار باشد که این اتفاق امروزه به دلیل بالا بودن مصرف کربوهیدرات ها و بودن همیشگی در فاز ذخیره سازی چربی امکان پذیر نیست.

بدن ما ترجیح می دهد چه منبع سوختی را به صورت پیش فرض استفاده کند؟

بیشتر به این اعتقاد دارند که منبع سوخت ترجیحی بدن ما گلوکز است چون وقتی گلوکز خون ما بالا می رود بدن و خصوصا مغز بیش تر انرژی اش را از گلوکز تامین می کند. این گفته درست است ولی دلیل آن را درست درک نمی کنند. بدن ما به این علت ابتدا شروع به استفاده از گلوکز می کند که گوکز بالا برای ما مضر است و بدن باید این حالت را هندل کند و ترجیح می دهد ابتدا گلوکز را مصرف نماید. در زمانهایی که ما روزه هستیم و یا در رژیمی مثل کیتوژنیک بدنمان بیشتر انرژی اش را(بیش از 95%) از چربی ها تامین می کند.

در این زمان بدن با چربی سوزی کیتون ها را ترشح می کند و بدنمان از این کیتونها بهره می برد. مغز ما بیش از 75% انرژی اش را در این حالت از کیتون ها می گیرد و بیش از 20% دیگر را از گلوکز می گیرد که از تبدیل چربی ها به گلوکز حاصل می شود. همچنین این مقدار گلوکز تبدیلی برای مصرف گلبولهای قرمز و ماهیچه های ما نیز به کار می رود.

آیا چربی ها می توانند چاق کننده باشند؟

پاسخ به انسولین کربوهیدرات ها بالا، پروتئین ها متوسط و چربی ها بسیار کم است. می دانیم زمانی که گلوکز خون بالا باشد و در نتیجه انسولین بالا باشد بدن به فاز ذخیره سازی چربی خواهد رفت و از چربی سوزی جلوگیری خواهد کرد.

مصرف کربوهیدرات ها باعث بالا رفتن زیاد گلوکز و انسولین خون می شوند و باعث رفتن بدن به فاز ذخیره سازی چربی می شوند. همچنین کربوهیدرات ها باعث گرسنگی های مکرر و افزایش وعده ها می شوند.

چربی ها به تنهایی باعث بالا رفتن زیاد انسولین نمی شوند و باعث رفتن بدن به فاز ذخیره سازی نمی شوند و چون چگالی کالری بالایی دارند باعث سیری بیشتر می شوند و در نتیجه مصرف کمتر کالری.

اگر چربی ها زمانی که انسولین بدن بالاست و در فاز ذخیره سازی است مصرف شوند باعث ذخیره ی بیشتر چربی خواهند شد. یعنی اگر چربی ها در رژیمی کم کربوهیدرات مصرف شوند بسیار مناسب و کمک کننده هستند و موجب چاقی نخواهند شد ولی اگر چربی ها در رژیم با کربوهیدرات بالا مصرف شوند باعث ذخیره بیشتر چربی و چاقی بیشتر خواهند شد.

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در مورد شناخت کارکردهای بدن می توانید به بخش دانلودهای سایت مراجعه کنید. همچنین برای کارکردن جدی تر و با تعهد بیشتر می توانید از محصول فوق العاده گام های اساسی برای سلامتی 1 استفاده کنید.