حذف سموم برای بهبود کبد چرب

کبد ما یک ارگان بسیار حیاتی در بدن است که بیش از 500 عملکرد اساسی را انجام می دهد. گفته می شود که بیش از 30 تا 40 درصد از افراد در جوامع مشکلی به نام کبد چرب را دارند و این در حالی است که خیلی از این جمعیت چند میلیاردی از مشکل خود خبر ندارند.

کبد چرب زمانی اتفاق می افتد که بر اثر عواملی بافت کبد شروع به چرب شدن می کند که این امر عملکردهای کبد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری کبد چرب دو نوع دارد:

- کبد چرب الکلی(Alcoholic Fatty Liver Disease): همان طور که از اسم این بیماری پیداست دلیل اصلی چرب شدن کبد در این مورد مصرف الکل است. الکل ماده ای است که فقط در کبد متابولیزه می شود و کبد اضافه بار آن را به چربی که ماده ای سالم تر است تبدیل می کند که در این جریان کبد نیز شروع به چرب شدن می کند.

- کبد چرب غیر الکلی(Nonalcoholic Fatty Liver Disease): کبد چرب غیر الکلی در اثر مصرف شکر ایجاد می شود. نصف شکر فروکتوز و نصف دیگرش گلوکز است. فروکتوز ماده ای است که در بدن شبیه به الکل است و فقط در کبد متابولیزه می شود. در جریان متابولیزه کردن فروکتوز اضافه به چربی بافت کبد نیز شروع به چرب شدن می کند. البته شکر با افزایش گلوکز خون و انسولین باعث مقاومت به انسولین نیز می شود که خود از عوامل ایجاد کبد چرب می باشد. امروزه بیشتر موارد کبد چرب از نوع غیر الکلی است.

شناخت به موقع کبد چرب می تواند براحتی منجر به معکوس شدن این جریان با انجام اقدامات درست شود که می تواند سلامتی را برای این ارگان حیاتی بدن به ارمغان بیاورد.

یکی از ابزارهای فوق العاده قدرتمند برای معکوس کردن روند کبد چرب و درمان آن استفاده از روزه داری است. زمانی که بدن به فاز روزه داری می رود، یعنی از ورود مواد مغذی در بازه های زمانی به بدن جلوگیری می شود و با عدم ورود موادی مانند الکل و شکر که عوامل اصلی ایجاد کبد چرب هستند از افزایش چربی کبد جلوگیری می شود و همچنین بدن در فاز روزه داری به مرور به سمت استفاده از منابع ذخیره شده به خصوص چربی هایی که ذخیره کرده است می رود. در این میان یکی از نقاطی که در آن چربی ذخیره شده است(کبد چرب) کبد است که در این زمان چربی های موجود در آن به مرور شروع به استفاده شدن می کنند.

همچنین روزه داری انواع متنوعی دارد که هر کدام می توانند برای معکوس کردن روند کبد چرب بسیار مفید باشند. با این حال یکی از بهترین و ساده ترین کارها استفاده از روزه درای متناوب است که برای این امر بسیار موثر می باشد.

در ابتدا بیماری کبد چرب با چرب شدن بافت کبد شروع می شود و این امر ادامه می یابد تا به مرحله ی ایجاد التهاب در کبد و در ادامه با ایجاد آسیب به بافت کبد دوام می یابد.

- سطح اولیه بیماری کبد که بسیاری از افراد آن را دارند، سطحی است که در آن فقط بافت کبد مقداری چرب شده است و هیچ التهاب و آسیبی در بافت کبد وجود ندارد. روش های تشخیص کلاسیک به کمک آزمایش خون صورت می گیرد که در آن آنزیم های کبد یعنی ALT, AST, GTT می باشند. در سطح اولیه بیماری کبد چرب تغییراتی در این آنزیم های کبد در آزمایش خون قابل رویت نخواهد بود.

- سطح دوم بیماری کبد چرب که در این وضعیت چربی بافت کبد افزایش یافته است و کمی التهاب در کبد وجود دارد و به احتمال زیاد بافت کبد نیز کمی آسیب دیده است. در این سطح آزمایش خون آنزیم های کبد تغییراتی را نشان خواهد داد که کبد چرب قابل تشخیص خواهد بود.

- سطح سوم که در این وضعیت میزان چربی بافت کبد به شدت افزایش یافته است و التهاب نیز بالاست و آسیب بیشتری به بافت کبد وارد شده است. در این سطح بیماری نیز آنزیم های کبد تغییر چشمگیری را نشان خواهند داد و در آزمایش خون به وضوح قابل رویت خواهد بود.

نکته مهم: اگر در وضعیت سطح سه بیماری کبد اقدامی عملی برای پیشگیری و بهبود کبد صورت نگیرد به مراحل پیشرفته تر بیماری و آسیب های جدی تر برای کبد مانند هپاتیت، سیروسیس و سرطان کبد منجر خواهد شد.

اهمیت زیادی وجود دارد که بیماری کبد چرب در مراحل اولیه آن شناسایی و تشخیص داده شود و اقدامات جدی برای درمان آن صورت گیرد. دلیل این است که در مراحل اولیه بیماری کبد انجام اقدامات عملی و ساده برای بهبود سلامتی کبد وجود دارد و این اقدامات اغلب ساده و بسیار کم هزینه هستند و با تغییر سبک زندگی به نحوی سالم صورت می گیرد، در حالی که در مراحل پیشرفته تر بیماری بایستی هزینه و انرژی و زمان زیادی برای این امر صورت گیرد.

یکی از مواد مضری که می تواند برای سلامتی نقاط و بافت های مختلف بدن مضر باشد الکل است. مصرف الکل علاوه بر ایجاد مشکلی به نام بیماری کبد چرب الکلی همچنین مضرات دیگری نیز دارد که در این قسمت بخشی از آنها را با هم بررسی می کنیم:

با مصرف الکل این ماده مضر در بدن فقط توسط کبد متابولیزه می شود و بایستی به فرم ماده ی سالم تری مثل چربی درآید. کبد بایستی برای تبدیل الکل به چربی از ریز مغذی هایی استفاده نماید. بدن ما مقادیری از ویتامین ها و مواد معدنی را به صورت رزرو دارد. زمانی که کبد مقادیر زیادی از الکل را به چربی تبدیل می کند از این رزروهای مواد مغذی بدن استفاده می نماید. رزروهای ویتامینی و مواد معدنی که برای عملکردهای مختلف بدنمان بسیار لازم و ضروری است. خالی شدن رزروهای ویتامینی بدن باعث ایجاد کمبودهای ویتامینی زیادی در بدن می شود. از جمله این کمبودها می توان به کمبود ویتامین های B2, B3, C و گلوتوتایون می باشد. گلوتوتایون یک آنتی اکسیدان اولیه درون سلول های بدن است که برای کم کردن التهاب و رادیکالهای آزاد و اکسیدیتیو استرس بسیار مفید و ضروری است.

مصرف الکل می تواند مضرات دیگری نیز از جمله تاثیر منفی بر هورمون های بدن داشته باشد. به صورت طبیعی بدن میزان مایعات خود را تنظیم می کند. غده هیپوفیز هورمونی به نام ADH یا هورمون ضد ادرار(Anti Diuretic Hormone) باعث می شود کلیه های ما مایعات و الکترولیت ها را باز جذب کنند. زمانی که مصرف الکل صورت می گیرد اولین اتفاقی که می افتد قطع این هورمون ADH است که در ادامه باز جذب مایعات و الکترولیت ها به صورت کافی صورت نخواهد گرفت و این سبب افزایش ادرار فرد و از دست دادن مایعات و الکترولیت های بدنش خواهد شد.

مصرف الکل بسیار از تنظیمات بدن را تحت تاثیر قرار داده و از کنترل خارج می کند. از جمله این تنظیمات، سطوح ریز مغذی هاست. مصرف الکل مثلاً باعث کاهش جذب برخی از مواد مغذی و باعث افزایش جذب برخی دیگر از مواد مغذی و معدنی در بدن می شود. به دلیل مصرف الکل سطوح ویتامین های A ,B1 ,B6 ,B9 ,B12 در بدن کم خواهد شد، همچنین باعث از دست دادن برخی از مواد معدنی کلیدی مانند منیزیم، زینک، سدیم و پتاسیم در بدن خواهد شد.

با مصرف الکل سطوح ماده ی معدنی مثل آهن میزان جذبش در بدن افزایش می یابد. این در برخی موارد ممکن است خوب باشد اما در اکثر افراد به خصوص اگر فرد مقام به انسولین باشد باعث خواهد شد فرد سطوح آهن زیادی داشته باشند و این باعث وضعیتی به نام هموکروموتوسیس یا در واقع افزایش بسیار زیاد سطوح آهن خواهد شد و این اتفاق در فردی با مقاومت به انسولین و دیابت نوع2 برگشت و بهبود این وضعیت را بسیار سخت خواهد کرد.

در نهایت الکل با ریز مغذی به نام کولین(Choline) تداخل می کند که برای کبد فوق العاده مهم است، علی الخصوص برای متابولیزه کردن چربی توسط کبد و معکوس کردن کبد چرب.

برای اینکه بتوانیم بیماری کبد چرب را معکوس و درمان کنیم بایستی به عوامل ایجاد کننده ی این مشکل برگردیم و آنها را قطع کنیم. همان طور که می دانیم عوامل اصلی ایجاد کبد چرب الکل و شکر هستند.

شکر ماده ای است که نصف آن گلوکز و نصف آن فروکتوز است و از دو مسیر متفاوت به چرب شدن کبد کمک می کند.

گلوکز موجود در شکر سبب بالا رفتن مزمن گلوکز و انسولین در بدن می شود و خود مقاومت به انسولین و کبد چرب در چرخه ای معیوب همدیگر را تقویت می کنند.

فروکتوز ماده ای است که تقریبا عملکردی شبیه به الکل را در بدن دارد و فقط توسط کبد متابولیزه می شود. بار زیادی که از متابولیزه کردن فروکتوز و تبدیل آن به چربی در کبد ایجاد می شود سبب چرب شدن کبد می شود.

پس شکر با دو مسیر مجزا می تواند کبد چرب(کبد چرب غیر الکلی) را ایجاد و تقویت نماید. به این دلیل قطع مصرف شکر یکی از اقدامات اساسی و حیاتی برای درمان کبد چرب می باشد.

شاید بعد از بررسی و فهمیدن مطالبی که حول کبد چرب و عوامل ایجاد کننده آن وجود دارد این سوال اساسی پیش بیاید که آیا ما می توانیم موادی مانند الکل و شکر را با وجود مضر بودن به صورت میانه مصرف کنیم؟

به صورت واضح هم شکر و هم الکل چه به میزان کم و چه با مقادیر زیاد برای بدن مضر هستند و افرادی که به مسائل و مشکلات متابولیکی مانند کبد چرب، دیابت نوع2 و مقاومت به انسولین دچار می شوند در اثر مصرف این مواد بوده است. مصرف ماده ای مانند شکر که از دو مکانیسم کبد را چرب می کند و ماده ای بسیار اعتیاد آور است به هر حال بدن باعث ایجاد مسائل ناسلامتی خواهد شد و مصرف الکل هم همین طور.

افرادی که مسائلی متابولیکی دارند بهتر است برای بهبود و درمان مسائل خود حتما مصرف الکل و شکر را کاملا قطع کنند و حتی مصرف کربوهیدرات های غیرفرآوری شده شان را تا حد کمتر از 50 گرم در روز و حتی کمتر پایین بیاورند و به بدنشان اجازه دهند تا بتواند خود را بهبود دهد.

افرادی که سلامتی متابولیکی دارند نیز بهتر است برای حفظ سلامتی متابولیکی خود حتما الکل و شکر را که بسیار ناسالم هستند کنار بگذارند و مصرف کربوهیدرات های خود را نیز تا حد کمتر از 100 گرو در روز محدود نگه دارند تا از ایجاد مسائل متابولیکی و عدم تعادل ها در بلند مدت جلوگیری نمایند.

علاوه بر الکل و شکر دسته ی دیگری از مواد غذایی هستند که امروزه در رژیم اکثر افراد وجود دارد و از عوامل پیشرفت سریعتر کبد چرب است. کربوهیدرات ها و به خصوص کربوهیدرات های تصفیه شده با مکانیسم بالا بردن مزمن گلوکز خون و در ادامه مقاومت به انسولین باعث ایجاد التهاب و بار اضافه روی کبد می شوند که در ادامه منجر به بدتر شدن کبد چرب و سخت شدن فرایند معکوس کردن این بیماری شوند، هر چند که این مواد فروکتوز ندارند و به بدی شکر نیستند ولی برخی از آنها می تواند با داشتن شاخص گلایسیمی بالاتر، گلوکز خون را سریعتر و بیشتر بالا می برند.

در واقع ساختار کربوهیدرات ها تشکیل شده است از گلوکزهای به هم چسبیده در زنجیره های طولانی(نشاسته). زمانی که کربوهیدراتی وارد دهان ما می شود به سرعت توسط آمولوئیز موجود در دهان زنجیره های نشاسته به گلوکز شکسته می شوند و همان نقش گلوکز را در بدن بازی می کنند.

شاید این سوال پیش بیاید که چرا برخی از اقوام پیشین با وجود مصرف غلات، برنج و سایر کربوهیدرات ها مشکلات متابولیکی شایع امروزی را نداشته اند؟

دلیل این امر ناشی از دو مسئله ی عمده است. در رژیم پیشینیان در حضور کربوهیدرات ها شکری وجود نداشت و این وجود شکر و کربوهیدرات ها با هم وضعیت را بدتر می کند. همچنین کربوهیدرات های امروزی برخلاف گذشته بسیار فرآوری شده و تصفیه شده هستند که باعث افزایش شاخص گلایسیمی آنها می شود.

وقتی ما برای معکوس کردن فرایند کبد چرب و بهبود سلامتی کبد علل ایجاد این مشکل را کنار می گذاریم یعنی مصرف الکل، شکر و کربوهیدرات های تصفیه شده را قطع می کنیم نیاز است تا مواد سالمی را جایگزین آنها نماییم. از بین عمده مغذی های دیگر یعنی پروتئین ها و چربی ها باید انتخاب نماییم. البته که جایگزینی تمام با پروتئین ها سخت خواهد بود و استفاده از چربی های سالم می تواند جایگزینی عالی باشد. چربی های سالم مانند روغن های گیاهی سالم(زیتون، آووکادو و نارگیل) و روغن های حیوانی سالم(کره، پیه و روغن زرد) و همچنین غذاهای طبیعی با محتوای سالم روغن می توانند بسیار سالم برای کبد و بدن ما باشند. این روغن ها با داشتن محتوای اسیدهای چرب سالم و محتوای انرژی سالم به کبد اجازه می دهند تا با کم شدن التهاب خود را بهبود دهد و فرایند کبد چرب را معکوس نماید.

کبد ما وظایف بسیار مهمی را در بدن انجام می دهد که شکستن و متابولیزه کردن سموم یکی از مهم ترین آنهاست. هر ماده سمی، شیمیایی و غیر آشنا که به بدن ما وارد می شود توسط کبد مدیریت و شکسته خواهد شد که برخی توسط صفرا دفع و برخی در نقاطی از بدن ذخیره خواهند شد. هر میزان ورود سموم و مواد ناشناخته به بدن افزایش یابد باعث ایجاد بار و عملکرد بیشتر در کبد ما خواهد شد.امروزه ما در محیطی زندگی می کنیم که آب آن، غذای آن و هوای آن از آلودگی ها و سموم زیادی پر است. گفته می شود محیطی که انسان حاضر در آن زندگی می کند بیش از 3000 تا 5000 ماده سمی و ناشناخته را برای بدن دارد. این محیط سرشار از مواد سمی اگر به خوبی شناخته نشود و دقتی در ورود موادی که به بدن وارد می شود و محتوای آنها اگر صورت نگیرد برای سلامتی کلی بدن ما و به خصوص سلامتی کبد و بهبود بیماری کبد چرب تاثیرات منفی را در بر خواهد داشت.

موادی که دزهای مجاز سموم و مواد شیمیایی در آنها وجود دارد طی فرایندی به دزهای سالم می رسند که شاید جای بسی تامل را داشته باشد. دز ماده سمی را تا حیوانی را بکشد افزایش می دهند و سپس این دز را تاحدی کم می کنند و دزی سالم اعلام می نمایند و حال آنکه هیچ بررسی روی تاثیرات این مواد در کنار همدیگر و انباشت آنها در طی سالیان در بدن صورت نمی گیرد.

با توجه به نکات گفته شده ما بایستی محیط و بدن خود را به خوبی بشناسیم و در ورود مواد به بدن بسیار دقت نماییم.

- تا حد امکان از غذاهای ارگانیک و غذاهایی که از منشا آنها و نحوه ی تولید و پرورش آنها خبر داریم استفاده نماییم.

- ظروفی را که برای مصرف و نگه داری مواد غذایی و نوشیدنی ها استفاده می نماییم از ظروف پلاستیکی و تفلونی نباشد.

- آب سالم و تا حد امکان تصفیه شده استفاده نماییم.

- از محیط ها و مواد آلوده و سمی تا حد امکان پرهیز نماییم.

ما در سلسله ویدئوهایی مطالب مفیدی را در ارتباط با این موضوع به اشتراک می گذاریم.

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در مورد کارکردهای بدن از بخش دانلودهای سایت استفاده نمایید. همچنین آگاهی ها و تمرینات دوره فوق العاده گام های اساسی برای سلامتی 1 منبع عالی ای است برای به تعادل دراوردن بدن و رسیدن به سلامتی پایدار و همه جانبه در زندگی.