استرس چگونه چاقی شکمی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

استرس چگونه چاقی شکمی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

Invalid Date
۱۶۶ بازدید

بررسی تاثیر استرس در ذخیره سازی چربی در قسمت های مختلف بدن خصوصا ناحیه شکمی.

توضیحات کامل

مسیر سلامتی که من پیمودم باعث کسب آگاهی ها و تجربیات بسیار عملی زیادی برایم شده است. مشکلات سلامتی که من سالها با آنها درگیر بودم ولی با مراجعات فراوان به پزشک نتیجه ای برای بهبود آنها نگرفته بودم.


مسیر سلامتی که خداون متعال مرا به آن هدایت کرد و باعث شد تمام مسائل سلامتی ام، از مشکلات پوستی گرفته تا مشکلات ناحیه شکمی، عادت های بد غذایی گرفته تا مشکلات تناسب اندام، مشکلات عدم انرژی کافی و کسالت و ... همکی و همگی مرتفع شوند و من از نو متولد شوم و تبدیل به انسان بهتر و ورژن بسیار سالم تری از خودم شوم.


خداوند متعال مرا شایسته کرد برای فهم و به کار گرفتن آگاهی ها.


من بارها برای کاهش وزن اقدام کرده بودم و نتایجی کم و بیش می گرفتم ولی به این دلیل که در مسیر گرسنگی های بسیاری و هوس کردن به غذاهای ناسالم زیادی را تجربه می کردم و این امر باعث می شد که نتوانم مسیر را کامل ادامه دهم. چند کیلو وزن کم می کردم ولی با برگشتن به شیوه های قبلی وزن بیشتری اضافه می کردم. شمردن لقمه ها، رژیم کم چرب، کم بخور بیشتر حرکت کن و ... همه را امتحان کردم و نتایج آن طور که می خواستم نمی شد.


شروع تحولات اساسی در سلامتی من از آنجایی شروع شد که درک کردم عادت های غذایی ما، گرسنگی ما، سلامتی ما، ابتلا به بسیاری از بیماری ها و ... توسط هورمون های ما کنترل می شود و نقش هورمون انسولین در این باره بسیار پر اهمیت است. این بود که توانستم با به تعادل در آوردن این هورمون قدم های فوق العاده ای برای سلامتی ام بردارم. آگاهی های این فایل ویدئویی و تمرینی که در آن گفته شده می تواند آغاز گر مسیر سلامتی و تناسب اندامت باشد. آن را به دقت ببین، درک کن و در زندگی ات به کار ببر.


یکی از موارد مهم دیگر که می تواند بر میزان سطوح انسولین در بدن تاثیر بگذارد، غذا خوردن است، یعنی هر زمان غذایی می خوریم هر چند اندک باشد می تواند باعث ترشح انسولین در بدن شود. تمام میان وعده ها و ریزه خواری ها حتی در حد شکستن یک تخمه باعث بالا رفتن انسولین خواهد شد. پس برای کاهش انسولین یکی از اساسی ترین کارها قطع تمام میان وعده ها و ریزه خواری ها و تعیین وعده های معین غذایی است که ما در این ویدئو با جزئیات این مسئله را بیان کرده ایم. با این کار میزان سطوح انسولین در بدن تا حد خوبی پایین خواهد آمد و در این حالت بدن شروع به استفاده از چربی های ذخیره شده می کند.


مدل رایج کاهش وزن که بر کالری ورودی و کالری خروجی تاکید دارد بر این باور است که اگر میزان کالری خروجی یا کالری مصرفی از کالری ورودی بیشتر باشد ما شروع خواهیم کرد به کاهش وزن و با کمک این تئوری فرضی کسی که با این مدل جلو می رود می آید با کم کردن کالری های ورودی اش و افزایش ورزش و تحرک(برای افزایش کالری های خروجی اش) اقدام می کند و در اوایل شروع به کاهش وزن می کند ولی در ادامه این مسیر اتفاقی می افتد که محاسبات و فرضیات اولیه را برهم می زند و دیگر کاهش وزن ادامه پیدا نمی کند. چرا این اتفاق می افتد؟

جواب این سوال نرخ متابولیک پایه یا BMR(Basal Metabolic Rate) است که در دل کالری مصرفی ما قرار دارد و بیش از 85% کالری مصرفی ما را تحت تاثیر قرار می دهد. بدن ما و سلول های ما همگی هوشمند هستند و وقتی با کاهش کالری ورودی ورودی و افزایش تحرک مواچه می شود به سرعت به این تغییرات واکنش نشان می دهد و چون اگر بدن فرد در این وضعیت به دلیل ناسلامتی به چربی های بدنش دسترسی نداشته باشد شروع می کند به پایین آوردن نرخ متابولیک پایه که همان عملکرهای ارگانهای مختلف بدن است مانند کم کردن ضربان قلب، پایین آوردن دمای عمومی بدن و ... که در واقع بدن ما در انرژی مصرفی صرفه جویی می کند که از کاهش وزن جلوگیری خواهد کرد. و این دلیل شکست بسیاری از افراد در کاهش وزن با کالری ورودی و کالری خروجی است.


اگر بتوانیم بدنمان را به وضعیت سلامتی متابولیکی برسانیم در این حالت بدن ما می تواند در زمانهایی که گلوکز در دسترس است گلوکز بسوزاند و در زمانهایی که گلوکز در دسترس نیست از منابع چربی ذخیره شده و همچنین چربی های رژیم غذایی استفاده کند ولی اگر بدنی از لحاظ متابولیکی سالم و انعطاف پذیر نباشد فقط می تواند از گلوکز به عنوان منبع انرژی استفاده کند که این هم مسائلی را برای بدن به بار خواهد آورد.


در اینجا 5 تفاوت عمده بدن چربی سوز با بدن شکر(گلوکز سوز) را بررسی می کنیم که به ما کمک می کند در شناخت میزان سلامتی متابولیکی مان:

- میزان انرژی بدن چربی سوز پایدار و میزان انرژی بدن شکر سوز ناپایدار است

- بدن چربی سوز میزان گرسنگی بسیار پایینی دارد ولی بدن گلوکز سوز میزان گرسنگی زیاد و متوالی را تجربه می کند

- بدن چربی سوز تمرکز و قدرت ذهنی بالایی دارد در حالی که بدن گلوکز سوز افت و خیزهای انرژی مغزی زیادی را تجربه می کند

- فردی که بدنی چربی سوز دارد کیفیت خواب بالایی دارد در حالی که بدن فرد گلوکز سوز خواب بسیار نامناسبی را تجربه می کند

- سیستم ایمنی بدن چربی سوز حتما قوی است ولی بدنی که گلوکز سوز است سیتم ایمنی بسیار ضعیف تری دارد


برای اینکه بتوانیم بدنمان را از لحاظ متابولیکی سالم کنیم و به یک ماشین چربی سوزی تبدیل کنیم بایستی سطوح انسولین بدن در زمانهایی طولانی در میزان پایینی باشد تا به بدن فرصت استفاده از منابع و چربی هایی که ذخیره کرده است فراهم شود. اگر ما وعده های غذایی اصلی به همراه میان وعده ها را در برنامه غذایی روزانه مان داشته باشیم به دلیل بالا رفتن های مکرر گلوکز خون و در ادامه بالا رفتن انسولین برای مدیریت آن اتفاقی که مد نظرمان است نخواهد افتاد.


یک ابزار بسیار قدرتمند و عملی برای به تعادل درآوردن هورمون انسولین در بدن و پایین آوردن سطوح آن روزه داری است. زمانی که ما روزه می گیریم به بدن فرصت می دهیم تا سطوح انسولینش به طور بسیار مناسبی پایین بیاید و در زمانهای نسبتا طولانی تری پایین بماند و در اینصورت با پایین آمدن سطوح انسولین در بدن ما از سوزاندن گلوکز به سوزاندن چربی ها سوئیچ می کنیم که هم بدنمان را از لحاظ متابولیکی سالم تر خواهد کرد و هم باعث ایجاد فواید سلامتی بسیاری خواهد شد.


یکی از باورهایی که همه ما کم و بیش داریم و در جامعه رواج زیادی دارد این است که می توان با ورزش کردن چربی ها را آب کرد یا لاغرتر شد. نکته ای که من سالها به آن باور داشتم و با ورزش فراوان برای کاهش وزن و حذف چربی های شکمی اقدام می کردم ولی نتیجه ای قابل توجه نمی گرفتم.

چیزی که با داشتن این باور از قلم می افتد جزئی اساسی در کالری خروجی(مصرفی) به نام نرخ متابولیک پایه(BMR) است. نرخ متابولیک پایه بیش از 85% از انرژی مصرفی ما را به خود اختصاص می دهد و ورزش و تحرک تنها 15% از انرژی و کالری های مصرفی ما را می تواند تحت تاثیر قرار دهد.

نکته بسیار مهم دیگر این است که وقتی کسی تحرک و ورزش خود را به منظور افزایش کالری مصرفی افزایش می دهد سیستم هوشمند بدن ما این تغییر را متوجه می شود و متناسب با آن خودش را تطابق می دهد. بدنمان وقتی افزایش ورزش را احساس می کند و از آن طرف کالری های ورودی نیز ثابت می ماند یا کاهش می یابد، نرخ متابولیک پایه برای جبران کمبود پایین خواهد آمد. این اتفاق زمانی خواهد افتاد که فرد نقش هورمون ها در کاهش وزن را نادیده گرفته است و در این وضعیت موفقیت چندانی برای کاهش وزن حاصل نخواهد کرد.

در واقع ورزش استرسی به بدن است که می تواند سالم و یا ناسالم باشد. بنابر نوع ورزشی که فرد انجام می دهد و شرایط بدنی که در آن قرار دارد ورزش می تواند برایش سالم باشد یا ناسالم باشد. همان طور که گفتیم ورزش از جنبه کاهش وزن نمی تواند تاثیر بسیار زیاد و چشمگیری داشته باشد ولی از جنبه ی سلامتی ارگانها و ماهیچه های بدن و همچنین تامین سیگنالهای لازم برای سلامتی مغزمان بسیار اهمیت دارد.

ورزش هوازی(aerobic) یعنی ورزشی که در آن نفس نفس نمی زنیم و می توانیم آن را در مدت زمان طولانی انجام دهیم(مانند پیاده روی سبک) استرس چندانی به بدن وارد نمی کند و می تواند از جنبه های زیادی برای اکثر افراد سالم باشد و بدن فرد در فاز چربی سوزی قرار بگیرد. با بالا رفتن شدت ورزش و به نفس نفس افتادن فرد(ورزش غیر هوازی unaerobic) بدن از فاز چربی سوزی یواش یواش به سوزاندن گلوکز روی می آورد و استرس بسیار زیادی به بدن وارد می شود خصوصا اگر زمان این فعالیت شدت بالاتر طولانی تر باشد. در این صورت کورتیزول و گلوکز فرد بالا خواهد رفت و اگر فرد خودش نیز استرس مزمن داشته باشد این نوع ورزش برایش بسیار ناسالم خواهد بود.

پس توجه به وضعیت سلامتی هورمونی بدن قبل از هر فعالیت ورزشی جدی امری بسیار ضروری برای سلامتی می باشد.

مشکلی که بسیاری از افراد از لحاظ استرس دارند این است که استرس مزمنی دارند و از آن خبر ندارند. بدن ما تفاوتی بین استرس واقعی(فیزیکی) و استرس احساسی و آنچه در تفکرات ما می گذرد قائل نیست و بر این اساس هر استرسی می تواند سیستم سمپاتیک یا جنگ و گریز ما را فعال کند. با فعال شدن سیستم سمپاتیک بدن ما منابع خود را برای مدیریت این وضعیت استرس زا فعال می کند. با ترشح کورتیزول(هورمون استرس) توسط غدد آدرنال ما گلوکز خون ما برای تامین انرژی سریع بالا می رود. کورتیزول می تواند از هر منبعی خصوصا پروتئین های ماهیچه ها و استخوان های ما برای بالا بردن گلوکز استفاده کند.

اگر استرس واقعی باشد ما این گلوکز بالا را استفاده خواهیم کرد ولی اگر استرس غیر واقعی و مزمن باشد این گلوکز استفاده نخواهد شد و باعث خواهد شد که انسولین بالا برود و مسائلی مانند مقاومت به انسولین و ذخیره سازی دائمی چربی در قسمت های مختلف بدن خصوصا بالا تنه ما(مثلا شکم، صورت و ...) انجام گیرد. همچنین کورتیزول مزمن باعث شکسته شدن و تحلیل ماهیچه ها و استخوان ها خواهد شد و افرادی که از این مشکل رنج می برند ناحیه شکمی بزرگ، صورت گرد و دست ها و پاهای نازک دارند. پس برای مدیریت استرس باید اقدام اساسی صورت دهیم خصوصا اگر هدفمان سلامتی و کاهش وزن است.


اگر برای افزایش سلامتی ات جدی هستی از آموزش های سایتم استفاده کن و با عمل به تمرینات گفته شده در ویدئوهایی که در مورد کاهش وزن است باعث می شوند به سلامتی بیشتر و پایدارتری برسی که تناسب اندام و کاهش وزن قسمت بسیار کوچکی از آن است.


تجربیات من از عمل به آگاهی های سلامتی و نتایج تحقیقاتم در یک دوره ویدئویی فوق العاده با نام گام های اساسی برای سلامتی 1 گردآوری شده است و در این دوره عالی ما با درک کارکردهای بدن و شناخت کامل از رفتار درست با بدن گام های اساسی را بر می داریم در جهت سلامتی که به کمک تمرینات اصولی و به صورت تکاملی انجام می گیرد و در این مسیر سلامتی بیماری های مزمن امروزی مانند کبد چرب، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی عروقی، سکته ها، بیماری های کلیوی، مشکلات ناباروری مانند سندرم کیست تخمدان خانم ها، بسیاری از مشکلات پوستی شایع و ... بهبود می یابند یا به کلی درمان می شوند و تناسب اندام و کاهش وزن نتیجه ای واضح از این سلامتی و تعادل بدن است که در گام های اساسی برای سلامتی 1 ایجاد می گردد.

فایل های رسانه

۰۰:۰۰ / ۰۰:۰۰
استرس چگونه چاقی شکمی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
۰۰:۰۰ / ۰۰:۰۰

نظرات کاربران

۰/۴۰٬۰۰۰

هنوز نظری ثبت نشده است. اولین نفری باشید که نظر می‌دهد!

دانلودهای مرتبط